Amour, je t’écris
Du fond de la guerre
Cherchant de l’abri
Dans une tranchée
Le carnage est fini
Les bouches à feu de l’enfer
Se sont refroidies
La nuit est tombée
Amour, je t’écris
Du fond de la terre
Ici, j’ai failli
Périr plusieurs fois
Sous les tirs de l’ennemi
J’ai versé à Dieu
Mes prières, cherchant à me sauver
Te tenir dans mes bras
Attends-moi, mon amour
Je gagnerai mon retour
Pourqu’un jour, on se revoie
Mon amour, l’avenir
M’assombrit, me déchire
Et pourtant, ne pleure pas
Je ferai de mon mieux pour tenir
Amour, écris-moi
Maintenant, mes pensées
Sont chez les camarades
Que je viens d’enterrer
Tombés dans le combat
Ceux qui cessent de rentrer
Ceux dont les coeurs silencieux
Ne pourront plus aimer
Ceux qui dorment sans drap.
Liefste, ik schrijf je
Vanuit het diepst van de oorlog
Beschutting zoekend
In een loopgraaf
Het bloedbad is voorbij
De vuurmonden van de hel
Zijn afgekoeld
De nacht is gevallen
Liefste, ik schrijf je
Vanuit het diepst van de aarde
Hier ben ik meermaals
Nipt aan de dood ontsnapt
Onder het spervuur van de vijand
Bestookte ik God met mijn gebeden
Probeerde ik mijn lijf te redden
En de warmte van het jouwe ergens te vinden
Wacht op mij, m’n liefste
Ik zal mijn terugkeer verdienen
Opdat we elkaar op een dag zullen weerzien
Liefste, de toekomst
Stemt me somber, verscheurt me
Maar huil niet
Ik zal mijn best doen om stand te houden
Liefste, schrijf me
Nu zijn mijn gedachten
Bij mijn kameraden
Die ik zonet heb begraven
Gevallen in de strijd
Zij die stoppen met thuiskomen
Zij, wier zwijgende harten
Niet meer kunnen beminnen
Zij die slapen zonder laken